อิเหนา ตอนศึกกะหมังกุหนิง

อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง

ผู้แต่ง  :  พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศล้านภาลัย (ร.2)

ลักษณะการแต่ง  :    กลอนบทละคร

คุณค่า   :    -  เป็นวรรณคดี เพราะเป็นเนื้อเรื่องที่แฝงไปด้วยความเชื่อ วิถีชีวิตแบบไทย และเป็นภาษาชวา 

                   -  แสดงถึงความรักที่มีต่อลูก

ตัวละคร :     ท้าวกุเรปัญ    ท้าวดาหา   อิเหนา  จินตะหรา   ท้าวกะหมังกุหนิ    วิหอาสะกำ

กลการแต่ง    :  - จินตภาพ

                         - มีการเล่นคำซ้ำ 

                         -ภาพพจน์  - อุปมา 

                                           - อธิพจน์

เรื่องย่อ   :  ท้าวกะหมังกุหนิงส่งทูตไปสู่ขอบุษบา แต่ได้รับการปฏิเสธจากท้าวดาหาจึงเตรียมจัดยกทัพไปตีเมืองดาหาโดยให้พระอนุชา ยกทัพมาช่วย ท้าวกะหมังกุหนิงให้วิหยาสะกำเป็นทัพหน้า พระอนุชาทั้งสองเป็นทัพหลัง

         ฝ่ายท้าวดาหาได้ขอความช่วยเหลือไปยังท้าวกุเรปัน และท้าวกาหลัง และท้าวสิงหาส่าหรี ท้าวกุเรปันส่งราชสารฉบับหนึ่งส่งให้อิเหนายกทัพมาช่วยท้าดาหาทำศึก อีกฉบับส่งไปให้ระตูหมันหยาโดยตำหนินางจินตหราว่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดศึกครั้งนี้ ระตูหมันหยารู้สึกผิดจึงเร่งให้อิเหนายกทัพไปเมืองดาหา ส่วนท้าวกาหลังให้ตำมะหงงกับดะหมังคุมทัพมาช่วย  ท้าวสิงหัดส่าหรีส่งสุหรานากงผู้เป็นโอรสมาช่วยรบ

      เมื่อทะที่ช่วยเมืองดาหารบมาครบกันแล้ว  อิเหนามีบัญชาให้จักทัพรบกับท้าวกะหมังกุหนิง

ครั้นทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน  สังคามาระตาเป็นคู่ต่อสู้กับวิหยาสะกำและสังหารวิหยาสะกำได้ ท้ากะหมังกุหนิงเห็นโอรสถูกสังหารตกจากม้าก็โกรธ ขับม้าไล่ล่าสังคามาระตา อิเหนาจึงเข้าสกัดและต่อสู้ ทั้งสองฝ่ายฝีมือเท่าเทียมกัน จนในที่สุดอิเหนาจึงใช้กริชสังหารท้าวกะหมังกุหนิงได้ ทัพฝ่ายท้าวกะหมังกุหนิงจึงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป